Rynek pracy w ostatnich latach zmienił się bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Pandemia, rozwój nowych technologii i zmiany społeczne sprawiły, że pracownicy zaczęli inaczej postrzegać swoją rolę zawodową – oczekują już nie tylko stabilności i wynagrodzenia, ale też sensu, elastyczności i wzajemnego szacunku. W artykule przyjrzymy się najnowszym raportom, a także odwołamy się do wyników pracy dyplomowej mojej asystentki, poświęconej wpływowi stylu kierowania na motywację pracowników. 

Raport ManpowerGroup „Czego pragną pracownicy – od przetrwania do pasji”

Rynek pracy w ostatnich latach przeszedł ogromną zmianę. Pandemia COVID-19 nie tylko odmieniła sposób, w jaki pracujemy, ale też nasze oczekiwania wobec pracodawców. Z raportu ManpowerGroup wynika jasno: dziś pracownicy szukają elastyczności i poczucia sensu w pracy. 

Elastyczność – najważniejszy trend po pandemii 

Pracownicy, niezależnie od branży czy stanowiska, coraz głośniej domagają się większej autonomii w organizacji swojego czasu pracy. Chcą mieć wpływ na to, kiedy rozpoczynają i kończą dzień pracy, jak planują zmiany i gdzie wykonują swoje obowiązki – w biurze czy w domu. To właśnie elastyczność stała się symbolem nowej normalności zawodowej. 

• 93% pracowników uważa, że elastyczność poprawiła jakość ich pracy. 

• 73% chciałoby przejść na czterodniowy tydzień pracy przy zachowaniu dotychczasowego wynagrodzenia. 

• 73% chce samodzielnie ustalać godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy. 

• 61% oczekuje możliwości wyboru miejsca pracy każdego dnia (dom lub biuro). 

• Co ciekawe, 10% byłoby skłonnych pracować cztery dni w tygodniu nawet za mniejszą pensję, jeśli pozwoliłoby im to lepiej zachować równowagę między życiem zawodowym a prywatnym. 

Z kolei najnowsze wyniki badania Workmonitor Pulse 2025 jasno pokazują, że w Polsce, gdzie aż 71% zatrudnionych pracuje stacjonarnie, coraz większego znaczenia nabiera elastyczność czasu pracy. Z badania wynika, że: 

• 52% respondentów chciałoby mieć większą kontrolę nad harmonogramem pracy – godzinami rozpoczęcia, grafikami czy zmianami – nawet kosztem wyższej pensji, 

• 57% Polaków przedkłada elastyczność czasu pracy nad możliwość wyboru miejsca, z którego wykonują obowiązki. 

W jaki sposób te oczekiwania przekładają się na realia branży ubezpieczeniowej – czy tutaj elastyczność również staje się priorytetem? 

Sebastian:

Temat elastyczności pojawia się dziś bardzo często — zarówno w rozmowach rekrutacyjnych, jak i w codziennych dyskusjach z członkami zespołu czy znajomymi. Coraz więcej osób zwraca uwagę na to, by mieć wpływ nie tylko na czas pracy, ale też na jej charakter. Chcemy, by praca była częścią życia, a nie jego przeszkodą. Ma być uzupełnieniem, które daje satysfakcję i przestrzeń na inne ważne sprawy. 

W branży ubezpieczeń elastyczność jest wyjątkowo widoczna. Praca na kontrakcie B2B czy umowie agencyjnej z definicji daje dużą swobodę – można samemu planować swój czas i działania. Warto jednak pamiętać, że za tą swobodą idzie też odpowiedzialność. 

Zdarza się, że pracuję 8, 10, a nawet 14 godzin. Nie dlatego, że muszę, lecz dlatego, że chcę. Są też dni, kiedy korzystam z uroków elastycznego grafiku – wcześniej zaczynam weekend, załatwiam sprawy w ciągu dnia albo uczestniczę w wydarzeniach, na które w innej pracy nie miałabym czasu. 

Dla mnie elastyczność to nie chaos, tylko świadome zarządzanie projektami. Praca w ubezpieczeniach jest w dużej mierze projektowa – liczy się realizacja celów i etapów, a nie sztywne godziny. Swoboda jest więc przywilejem, który wymaga odpowiedzialności i samodyscypliny. 

Sprawiedliwe wynagrodzenie 

Choć elastyczność jest dziś jednym z głównych priorytetów, nie jest jedynym. Z raportu ManpowerGroup wynika bowiem, że 94% respondentów oczekuje sprawiedliwego wynagrodzenia za wykonaną pracę. 

Również z badania, które przeprowadziłam na potrzeby mojej pracy dyplomowej wyciągnęłam wnioski, że o ile największe znaczenie w systemie motywacyjnym mają czynniki finansowe, o tyle badani podkreślali, że poczucie sprawiedliwości płacowej jest równie istotne. Pracownicy chcą, by wynagrodzenie było adekwatne do ich zaangażowania i wyników. 

Sebastian:

Tak, ludzie chcą, by ich praca była odpowiednio wynagradzana. Żyjemy w czasach „instagratyfikacji” – oczekujemy szybkiego docenienia i gratyfikacji za wysiłek. To pozytywna zmiana, bo uczy nas świadomości własnej wartości zawodowej. 

Wciąż jednak wiele osób zaniża swoje stawki – z obawy, z przyzwyczajenia, a czasem z braku wiary w siebie. Z drugiej strony, są i tacy, którzy przeceniają swoją pracę. Ustalenie właściwej wartości to sztuka, której często trzeba się nauczyć. Przykładem są drobne przysługi wykonywane „po koleżeńsku”, które potrafią przerodzić się w pełnowartościowe zlecenia. W pewnym momencie trzeba postawić granicę, bo to wciąż czas i energia, które mają realną wartość. 

Wynagrodzenie to naturalna konsekwencja dobrze wykonanej pracy. W branży ubezpieczeń, gdzie system wynagrodzeń jest prowizyjno-premiowy, widać to szczególnie wyraźnie. Osoby zaangażowane, poświęcające czas i energię, są realnie gratyfikowane. Oczywiście wiąże się to z odpowiedzialnością za wyniki, ale to uczciwy układ – zarabiasz proporcjonalnie do efektów. 

Bezpieczeństwo, zaufanie i stabilność  

Przejdźmy do kolejnych aspektów, które pokazują badania. 89% ankietowanych ceni bezpieczne warunki pracy, a 87% chce pracować z osobami, którym ufają i z którymi się dogadują. 

Również z badań Workmonitor Pulse 2025 wynika, że Polscy pracownicy cenią poczucie bezpieczeństwa. Aż 56% z nich woli bezpieczną, przewidywalną pracę niż ekscytującą, ale mniej stabilną ścieżkę kariery. To pokazuje, że pragmatyzm wciąż ma silną pozycję na naszym rynku pracy. 

Wyniki są zbieżne we wszystkich grupach wiekowych: 

• 69% przedstawicieli pokolenia X, 

• 56% Baby Boomers, 

• 55% milenialsów – wskazuje stabilność jako ważniejszą niż inspiracja i ekscytacja w pracy. 

Podobne podejście widać w kwestii miejsca pracy – 65% Polaków wybrałoby stabilność zawodową ponad możliwość pracy zdalnej. 

Sebastian:

W badaniach zwrócono uwagę na bezpieczeństwo, zaufanie i stabilność zatrudnienia. To temat, który w branży ubezpieczeniowej pojawia się bardzo często. Wielu ludzi zastanawia się: co, jeśli nie sprzedam, jeśli nie uda się osiągnąć wyniku, jeśli klient zrezygnuje? 

Mam wrażenie, że od czasu pandemii etat przestał być ostoją bezpieczeństwa. Stanowisko pracy można stracić, ktoś może nas zwolnić, a firma może upaść. Pozorne poczucie bezpieczeństwa buduje tylko fasadę – ryzyko istnieje w każdej pracy. 

Jednocześnie branża ubezpieczeniowa oferuje możliwość stabilności i przewidywalności, ale pod warunkiem, że lubimy mieć wpływ na swoje działania. Jeśli czujemy się komfortowo, biorąc odpowiedzialność za własne wyniki i decyzje, ta praca daje dużo możliwości. Natomiast jeśli wolimy, aby ktoś inny dbał o nasze bezpieczeństwo i stabilność, branża ubezpieczeniowa może nie być najlepszym wyborem. 

Branża ubezpieczeniowa jest dynamiczna – codziennie pojawiają się nowe zadania i sytuacje. Jednocześnie dobrze prowadzona praca staje się powtarzalna, rzemieślnicza. Można osiągnąć wysoki poziom mistrzostwa, poruszając się w stałych ramach: kontakt z klientem, przedstawienie oferty, umówienie spotkania. 

Oczywiście zmieniają się narzędzia – zamiast spotkań osobistych mogą być zdalne, zamiast telefonów – wiadomości. Ale podstawowa struktura pracy pozostaje niezmienna. Dla mnie definicją dobrej pracy jest wykonywanie właściwych rzeczy we właściwym czasie, z właściwymi ludźmi. 

Ciąg dalszy

Już za dwa tygodnie opublikuję kolejny artykuł, który będzie stanowił ciąg dalszy tego tematu – przyjrzymy się bliżej temu, jak ważna dla pracowników jest przyjazna atmosfera w pracy, jak dużą przeszkodą może być stres oraz jak budować odpowiednie podejście do zespołu.